melih cevdet anday 100 yaşında.....

Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri 

için felsefe yapıyorlardı, çünkü

Ekmeklerini köleler veriyordu onlara;

Köleler ekmek kaygusu çekmedikleri için

Felsefe yapmıyorlardı, çünkü ekmeklerini 

Köle sahipleri veriyordu onlara.

Ve yıkıldı gitti Likya.

Köleler felsefe kaygusu çekmedikleri

İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü

Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara;

Felsefe sahipleri köle kaygusu çekmedikleri

İçin ekmek yapmıyorlardı, çünkü kölelerini

Felsefe veriyordu onlara.

Ve yıkıldı gitti Likya.

Felsefenin ekmeği yoktu, ekmeğin

Felsefesi. Ve sahipsiz felsefenin

Ekmeğini, sahipsiz ekmeğin felsefesi yedi.

Ekmeğin sahipsiz felsefesini

Felsefenin sahipsiz ekmeği.

Ve yıkıldı gitti Likya.

Hala yeşil bir defne ormanı altında.

 

Melih Cevdet Anday 100 yaşında…

Sırf şu şiiriyle bile daha onlarca 100 yaş görecek Anday…

Dönün dönün okuyun insanlık tarihini anlatan bu şiiri…

Her seferinde yeni bir anlamın kapısının açıldığını göreceksiniz…

En kısa zamanda uzun uzun bir Melih Cevdet yazısı paylaşma sözüyle…

Çok yıllar önce ben gepgenç bir çocuk adamken artık tarih olmuş Babıali yokuşunda ayaküstü kendisini esir edip kurduğum cümleleri büyük bir nezaketle dinleyip elimi samimiyetle sıkar ve  “seni tanıdığıma çok mutlu oldum genç adam” cümlesini kurarken yüzünde en ufak geçiştirme olmayan Melih Cevdet Anday’ı bu kısacık yazıyla bir kez daha saygıyla anarak…

( murat örem / 13 mart 2015 / ankara…) 

                     

                        şarkının sözleri; melih cevdet anday