" ölüm geliyor aklıma, birden ölüm / bir ağacın gövdesine sarılıveriyorum..."

         Kasım 2012‘den bu yana,  

272 ayrı yazı  yayınlanmış  bu blogda…

         260 yazının altına imzamızı atmışız…

         hayata değinmişiz, insana değinmişiz, 

aksaklıklara da , hasletlere de ,

tüm yaşananlara değinmişiz

sizden bizden  kendimizden,   

toplumsal hayattan örnekler vererek  cümleler kurmuşuz…

“emek demişiz, insan emeği demişiz” 

ama sloganlaştırmadan…

“umut demişiz “

ama hayal bezirganlığı yapmadan…

“itidal, demişiz,aklı selim demişiz…”

yaranma kaygısı gütmeden.

“hak demişiz, hukuk demişiz…”

insanlık tarihini istismar etmeden…

“aşk demişiz sevda demişiz ” 

ama bayağılaşmadan,  ucuzlaşmadan…

“edebiyat” demişiz

“kültür”  demişiz 

“sanat “  demişiz ;

İnsanı,

paradan makamdan,

 daha yukarı taşıyan ,

öncelikle insan olma çabasıdır

 demişiz…

bu blogda ,

kadın vücudu fotoğrafı koymadan

hiçbir siyasi kampa yaslanmadan

bahis oyunları oynatmadan ,

yalnızca yazının samimiyetine inanarak

günlük 100 okura , 200 yüz okura  ulaşmışız…

47 ayrı ülkeden

ülkemizin 72,

dünyanın 700 ayrı  şehrinden

onbinlerce okurumuz olmuş…

        

200 küsur yazıda dönüp dönüp aynı şeyi  yazmışız  aslında ;

         -hayatın her alanındaki eleştiri orta vadede en iyi dosttur.

            -demokratik toplumlarda tek bir birey bile  çok kıymetlidir.

            -vahşi kapitalizm ve daha çok para kazanma hırsı bir toplumu çürütür.

            -fikir sahibi olmak mal sahibi olmaktan çok daha önemlidir.

            - emek verilmiş sanat ve kültür , insanı insan , toplulukları toplum yapar.

        

-sanatçılarını, düşünürlerini , yazarlarını yok sayan toplumlar

dünyanın en gelişmiş ekonomisi olsalar bile

çağını algılayamaz ve büyük acılar yaşar….

demişiz…

        

demişiz , yazmışız,

         yazmışız, söylemişiz…

        

kah,  yüreklendirici yorumlar göndermişsiniz.

         kah, yazmak neyi değiştirir ki demişsiniz…

         kah, gözünüzün kenarıyla okuyup iki cümleyi esirgemişsiniz.

         sesimiz bu kadarına yetmiş…

        

lafı eğip bükmeden ,

kör gözüm parmağına  taraf olmadan,

günlük siyasetin dehlizlerinde kaybolmadan

sahibinin sesi plağını döndürmeden

aklımız bu kadarına ermiş…

orhan kemal demiş yazmışız…

sabahattin ali demiş yazmışız..

hasan hüseyin demiş yazmışız.

cemil meriç demiş yazmışız.

aşık veysel demiş yazmışız…

ismet özel demiş yazmışız.

ataol behramoğlu demiş yazmışız…

şu  siyasi kamptan bu siyasi kamptan, demeden

ülkemizden dünyadan

onlarca düşünürün yüzlerce cümlesine atıf yaparak

yazmışız…yazmışız…yazmışız…

müptezel televizyon dizilerinden

onuncu sınıf futbol münakaşalarından

günlük siyasi didişmelerden

işyeri nanikleşmelerinden

ucuz sloganlardan

vakit bulup da

başını kaldırabilenleriniz 

eksik olmasınlar , lutfedip okumuş…

düşünmenin

düşündüklerini ifade etmenin

hala en büyük bilinmezlere

açık olduğu şu coğrafyada;

düşünmüşüz yazmışız

düşünmüşüz yazmışız

düşünmüşüz yazmışız…

elimizden bu gelmiş…

ölümün,

ölümlerin  tam orta yerinde

yine de ,

hayata sarılmaktan başka

ne var elimizde….

ne diyordu şair ;

“ ölüm geliyor aklıma birden ölüm,

bir ağacın gövdesine sarılıveriyorum….”

( murat örem / 14 mayıs 2014 / ankara…)

-başlıktaki dizeler / cemal süreya-