bugün ne çok dolaştık arda’yla; lapa lapa tipi tipi yağarken kar…

bugün

ne çok dolaştık  arda’yla

lapa lapa ,

tipi tipi

yağarken

kar…

taksilere de bindik, otobüslere de, dolmuşlara da

ama en çok ayaklarımıza güvendik…

ne tunalı kaldı, ne kızılay, ne oran…

kah ıslandık, kah üşüdük, kah düşeyazdık….

fakat her zaman en güzel yaptığımız gibi

söyleştik konuştuk söyleştik konuştuk saatlerce

baba oğul, oğul baba…

ve yağan karın altında yürürken rüzgara karşı

“karlı kara kış…” 

şarkısının sözlerini beraber yazdık…

bestesini tümüyle arda yaptı…

sözleri aşağıda olan şarkının kendisi de

bir iki rötuştan sonra

çok yakında bu sinemada (!)

pardon bu blogda...(!)

                                                         ******

         “karlı kara kış”

bir akşam üstü konuşulurken

geçmişten ve gelecekten

hikayeler anlatılırken

içimizde büyüdü hayaller

bir akşam üstü konuşulurken

geçmişten ve gelecekten

hikayeler anlatılırken

gönlümüzde küçüldü insanlar…

bir dik saçlı çocuk yıllar geçtikçe

ak saçlı bir baba olurken

ve ben büyürken büyürken

aklım ona çeksin diye dua ederken

içimizde büyüdü hayaller…

o karlı kara kışta akşam çökerken…

(sözler ; arda örem / murat örem

ocak 21 / ankara/oran/tunalı/esat )   

aşağıdaki şu dizeler de

daha hala yaşarken

ne acıdır ki 

türk şiirinin

en unutulan

şairine ait…

“üç şeyle birlikte yağar kar

bir, sessizlik

iki, herkes soğuk

dememi bekleyecek şimdi

hayır, sessizlik

üç, evet sessizlik

karla birlikte gökten

kediler, ağaçlar bile duyar

beyaz bir sessizlik yağar…”

                                ismail uyaroğlu

( murat örem / 22 ocak 2016 /ankara…)