bazen hayat bir kapıdan içeri girmeye bakar

bazen bir metin bir hayatın önüne geçer...

bazen  hayat, bir kapıdan içeri girmeye bakar...

" sen muhtemelen şimdi uykunun güzel kapısından içeri girmişsindir...

dilerim öyledir...dilerim buz gibi ellerin ve ayacıkların ve o güpgüzel burnun ısınmıştır....bu nasıl bir duygudur bilmiyorum ama sanki seni hem bin yıldır tanıyor gibiyim...hem de her an her yeni adımını çocuksu bir telaşla merak eder haldeyim...

mesela, bir elmayı kabuğundan nasıl soyduğunu bilmiyorum...

bir hayatı nasıl dilimlediğini bilmiyorum...

yağmurlu bir sabaha uyandığında günaydını nasıl dediğini bilmiyorum....

çocukluğunu bilmiyorum...

geniş sokaklarda elinde bir demet çiçekle nasıl  yürüdüğünü bilmiyorum...

madrit'in büyük bulvarlarında arabayla nasıl kaybolduğunu biliyorum çünkü yaşadım...

erken inen akşamlarda hangi kelimelere sığındığını da bilmiyorum ...

patlamış mısırları sevdiğini biliyorum çünkü bana sen söyledin...

yarım kalmış şarkıları nasıl tamamladığını bilmiyorum çünkü senden dinle(ye)medim...

sana dair ne varsa merak içindeyim...

sana dair ne varsa  pazarlıksız kabulümdür demenin sözü içindeyim....

bu gece yazısını gündüz niyetine okursan,  bir de kocaman günaydın olsun kelimelerimin sonunda....

günaydın olsun...

günün aydın olsun...

yanında hayat olsun..." 

( yazan ; sensuan cortazar guadola
 çeviri : erkin belaztin )