her sabah kalktığım zaman kendi kendime şöyle söz veririm: " dünya üzerinde vicdanımdan başka kimseden korkmayacağım... kimsenin haksızlığına boyun eğmeyeceğim, yeni haksızlıklara sebep olmayacağım...adaletsizliği bile daima adaletle karşılayacağım..." mohandas karamçand GANDHİ....

takvim ilerliyor…

ömür değirmeni işliyor…

herkes ama herkes için işliyor…

latinlerin binlerce yıl önceden zamanın akışı hakkında dediği gibi ;

“ hepsi yaralıyor / sonuncusu öldürecek…”

                  -" omnes vulnerant ultima necat " -

mealen söylersek ne diyordu montaigne de ;

“ her canlı için olduğu gibi

insan için de doğmak, 

ölüme giden yolun başlangıcıdır…

zaman ,  tıpkı ağını usul usul ören örümcek gibi

ölüm gerçeğini  dokur

ve elinizden ne gelir ki...”

ama ne diyordu    

pablo neruda da ;

“bütün çiçekler

koparılsa da 

bahar ,

yine de gelir…”

ne diyordu ahmet erhan  ;

“ anne ben geldim, 

üstüm başım

uzak yolların tozlarıyla perişan…

çoktan paralandı ördüğün kazak

üzerinde yeşil nakışları olan…”

ne diyordu    ahmed arif ;

“ …görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,

karanfil kokuyor cıgaram

dağlarına bahar gelmiş memleketimin...”      

    

ve ne diyordu  ahmet hamdi tanpınar  ;

“ haklı olmak,

haklı olduğunu bilmek,

insanı

bir ordu içinde bile

güçlü yapar…”

ne diyordu bertrand russel ;

“ aşktan korkmak,

yaşamdan korkmak demektir

ve yaşamdan korkanlar

şimdiden üç kez ölmüşlerdir !!! ”

ne diyor koca yunus çağlar ötesinden;

“ yalancı dünyaya konan göçenler

ne söylerler ne bir haber verirler…

üzerinde türlü otlar bitenler

ne söylerler ne bir haber verirler…”

ve ne diyordu

insanlık tarihinin en unutulmaz isimlerinden

mohandas karamçand  “GANDHİ”

“ tanrım ;

güçlülerin yüzüne gerçeği söylemek  ve zayıfların alkışını almak amacıyla yalan söylemekten sakınmak için bana yardım et.

eğer bana para verirsen mutluluğumu alma, ve eğer bana güçler verirsen muhakeme yeteneğimi çıkarma…

başarı verirsen alçak gönüllüğümü bitirme, bana alçak gönüllüğü verirsen de saygınlığımı yok etme…

görünenin diğer yüzünü tanımama yardım et. benim düşüncelerime katılmıyor diye bana karşı olanları hainlikle suçlayarak, onların karşısında suçlu duruma düşmeme izin verme.

kendimi sever gibi diğerlerini de sevmeyi, ve diğerlerini yargılıyormuş gibi kendimi de yargılamayı öğret bana.

başarılı olduğum zaman sarhoşluğuma izin verme, hangi  işte  başarısız olursam olayım, umutsuzluğa düşmeme izin verme. başarısızlığı başarının öncesindeki bir deneme olarak görmemi sağla.

hoşgörünün, güçlerin en büyüğü olduğunu,

ve intikam arzusunun   zayıflığın ilk görünüşü olduğunu öğret bana….

eğer paradan yoksun bırakırsan, bana umudu bırak. ve eğer beni başarıdan yoksun bırakırsan, başarısızlığı yenebilmek için irade gücünü bırak bana.

eğer beni sağlık bağışından yoksun bırakırsan, inancın lütfunu bana bırak.

eğer insanlara zarar verirsem, özür dileme gücünü ver bana.

ve eğer insanlar bana zarar verirse, affetme ve merhamet gücünü ver bana.

tanrım!

eğer ben seni unutursam

sen beni sakın unutma.”

                                               *****

“  yedigünyazılarının ”  değerli okurları;

birileri,
günlük hayatlarında,

ikili ilişkilerinde,

anne babalıklarında,

evlatlıklarında,

ağabeyliklerinde,

kardeşliklerinde,

karılık kocalıklarında,

yöneticiliklerinde,

evliliklerinde,

ayrılıklarında

iş, emek, görev paylaşımlarında…

hulasa; hayata dair her şeyde

“banadokunmayanyılanbinyaşasın…”

“öfkemçokbüyüköcümüalacağım…”

yapıyorsa…

yukarıdaki “ gandhi duasını”  bir kez daha okusunlar…

bir de shakespeare’in muhteşem can yücel çevirili 66. sonesindeki

 “… değmez bu yangın yeri avuç açmaya değmez…”

dizelerini  zihinlerinde kıymık gibi tutsunlar….

ve neye inanırlarsa inansınlar

tanrıyı  ve / veya  hayatı

günü saati vakti geldiğinde

asla kandıramayacaklarını  

ve hayatın  bir rüya 

" bu kubbede baki kalacak olanın da

yalnızca bir hoş sada olduğunu" 

unutmasınlar…

hiç unutmasınlar…

 ( murat örem / 01 mart 2016 / ankara…)

       -fotoğraf / eskimeyenkitaplar.com / alıntı-