yaşayacağız...ucuzlaşmadan , bayağılaşmadan yaşayacağız ne kadar ömrümüz kaldıysa...

Yıl 1994'tü....

Türkiye yine aynı Türkiye'ydi...

Çalıştığımız işyerindeki günlerimiz sayılıydı...

Kültür sanat insan yayın....gitti giderdi, bitti biterdi....

Milliyet Sanat Dergisi almıştım....

Sayfalarını çevire çevire okurken bir yazıyla karşılaştım...

Orhan Duru'ydu yazının sahibi...

Bilenler bilmeyenlere anlatsın Orhan Duru'yu...

Mealen şunları diyordu Orhan Duru;

"birileri hayattan aldığımız estetik duyguyu yok etmek için vandallaştıkça susacak mıyız....

 kabuğumuza mı çekileceğiz...

hayır...Elbette hayır...

Yaşayacağız...

Adam gibi yaşayacağız...

Düzgün insanlar gibi düşünerek üreterek yaşamaya devam edeceğiz...

ilkelerimizi ve kendimizi unutmadan asla  pes  etmeden yaşayacağız..."

Bu cümleleri o günden beri hiç unutmadım…

Orhan Duru’yu hiç unutmadım..

Fotokopisini çekmiştim yazının at nalı puntolar haline getirerek ve işyerimdeki duvara asmıştım...

İşyerinden ayrılana dek durmuştu o yazı sigara dumanından kararan duvarda…

Şimdi bir Pazar sabahı hatta öğlesinde ,  sarıdamarlıgüzelgelin her tatil günü yaptığınca öğlenlere dek ölü gibi uyurken benim de bu cümleleri yazmak geldi içimden…

Evet, yaşayacağız…

Ne kadar ömrümüz varsa , ne kadar kaldıysa  ; 

ucuzlaşmadan , bayağılaşmadan , 

insana ve insanlığa ihanet etmeden 

güzel olanı estetik olanı araya araya 

paylaşa paylaşa yaşayacağız…

Adam gibi yaşayacağız…

Kadın gibi yaşayacağız..

İNSAN gibi yaşayacağız...

Şiir okuya okuya yaşayacağız…

İyi şiiri hakiki şiiri okuya yaza yaşayacağız…

(murat örem / 13 nisan 2014 / ankara…) 

bakın mesala Orhan Duru  imzalı şu şiir de ne kadar hüzünlü ve güzeldir...

 ağıt

ne çok ölenler oldu bir bir gittiler
köşe başlarında burun buruna
ya da kol kola geldiklerimiz
ve boğaz boğaza bir hiç uğruna
kalleş ve yiğitdiler
 

dudaklarında kiminin eğri büğrü
olmadık akarsular örneği kiminin
dolgun ve gür ezgiler vardı
kimi yüz yaşında hálá bebek
kimi doğarken ihtiyardı
öldüler demek
 

sonra geride kalanlar filan
cenáze namazı ve gözyaşı
aksaray láleli şehzádebaşı
ikinci kadehden sonra biraz
rahmetlinin en sevdiği meze
ömründe en mutlu olduğu an
ve sağlığında yediği birkaç herze
 

sonra biraz memleketin háli
biraz yoksullukdan kırılan ahálî
sonra yine geride kalanlar filan
sonra biraz tarama lakerda
sonra biraz dördüncü beş yıllık plan
 

ne çok ölenler olmuş bir bir gitmişler
kalleş ve yiğitmişler

26 aralık 1977

orhan duru