dünya zalim bir yer…terlikleri ayaklarında, kırmızı kazaklı çocuklar vuruyor kıyılara…dünya zalim bir yer…delinmiş botların yanında bin kere daha batıyor insanlık...

         dünya, zalim bir yer…

         dünya,  çok zalim bir yer…

         emperyalist dünya  "çok çok çok daha zalim " bir yer…

        

         her sabah kalkıp çayı demlesek de

         keyif kahveleri içtiğimizi sansak da

         gelenevrakgideninsan replikleri oynasak da

         sevişsek  dövüşsek  sigaralar yaksak da

aramıza televizyonlar alıp filmler seyretsek de

günlük hayatımızı  sürdürüyor gibi yapsak da

kapitalist ve emperyalist dünya çok çok çok  zalim bir yer…

şu zalim dünyada yaşamış en güzel insanlardan olan bertrand  russel olan biteni şu cümleyle formüle etmiş  yaşarken ;

“mutluluğun sırrı ,

dünyanın korkunç bir yer olduğu

gerçeğiyle yüzleşmektir….”

                                               *****

                kıymetli şair ismet özel de şu cümleleri kurmuştu waldo’lu kitabında ;

“  dünyaya gelmek , bir saldırıya uğramaktır…!!!  doğan bebek , havanın ciğerlerine olan saldırısının verdiği acıyla haykırır. soğuk saldırır bize, sıcak saldırır. açlığın, hastalığın, korkunun saldırılarını savuşturma yoluyla yaşarız, hayatta kalırız…

yaşıyor olmak, savaşıyor olmaktan başka bir şey değildir. bir gün son nefesimizi verdiğimizde bize yapılan ilk saldırıyı tamamen püskürtmüş oluruz.

savaş bitmiştir…!!! ”

                                                  waldo sen neden burada değilsin  /  ismet özel…

                                      *****

türkçenin yetiştirdiği en yaşayan şairlerden olan birhan keskin de dünyanın zalimliğine , insanlar arası ilişkileri tarif eder gibi yaparak şerh düşer ;

"tecellinin içinde ecel durur sevgilim, görmedin mi?

adaletin içinde bir zalim oturur"

                                               ***

"insan, insan ne ki, şeytanın bacağı kırık kalıyor insan derken."

                                               ***

“ beni bu dünyaya ağzımda bu zehirle bıraktığında

ben senin kötü olduğunu anlamamak için çok çalıştım"

                                               ***

"biliriz yan yana sokulmak bu dünyadaki yoksulluğumuzdan"

                                               ***

"benim artık taş taşıyacak,

taş kaldıracak, taş atacak

halim mi var!"                         dizeleri birhan keskin’indir…

şu cümleler de onundur ;

taş parçası gibi oturan cümleler …

“ günler öylece kendi kendine geçsin diye

bir camın arkasında durdum

bana dokunmasın hiçbir şey

hiç bir şey yarama merhem olmasın

iyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye

bir camın arkasında durup

akan hayata ve zamana baktım.

bilirdim, biliyordum, biliyorum

bittiğinde, geçtiğinde,

azaldığında sızı, iyileştiğinde

o saman tadıyla karıştığında:

her şey daha acı olacak."

                                                        ****

dünya zalim bir yer…

terlikleri ayaklarında,

kırmızı kazaklı çocuklar

vuruyor kıyılara…

dünya zalim bir yer….

delinmiş botların yanında

bin kere daha batıyor insanlık …

aşk da olsa

nefret de olsa,

büyükbilançolu şirketler de

küçük bilançolu siyaset de olsa

çocukların

kıyılara vura vura öldüğü

bir dünya

çok zalim bir yerdir…

siz

en güzel takım elbiselerinizi giyip

ferah salonlarınızda sıklamenler yetiştirseniz de

çocuklarınıza özel okul indirimleri kazansanız da

rahlelerinize,  dualarınıza , kitaplarınıza sığınsanız da

dünya zalim,   çok zalim…

bu yüzden şunu da diyordu birhan keskin

“ ben seninle

sevgilim

mutsuz ama

bahtiyardım…”

bu yüzden söyletiyordu oğuz atay roman karakterine

“bat dünya bat….”

cümlesini…

şu yukarıdaki garip kertenkeleyi babaannesi dedesinin yazlığının duvarında görüp çekerken yıllar önce umur , inanın daha ben de bilmiyordum dünyanın bu kadar zalim bir yer olduğunu, kıyılarımıza kırmızı kazaklı çocuklar vururken kendi derdimize düşeceğimizi  ve insanın yalnızca birinin yanındayken mutsuzken de ,  bahtiyar olabileceğini…

( murat örem / 6 eylül 2015 / ankara…)

                -fotoğraf / umur örsan örem / 2008-karaağaç/balıkesir-