kocaman bir Türkiye
haritasının üzerinde dursam…
kocaman bir Türkiyenin üzerinde dursam….
yüzümü egeye
, egenin güneyine, akdenize dönsem…
açsam sağ kolumu
uzatsam dimdik…
balıkesir dese
sağ kolum…
balıkesir susurluk dese sağ
kolum….
açsam sol kolumu
uzatsam dimdik…
denizli dese
sol kolum…
denizli acıpayam
dese sol kolum…
sırtımı versem anadoluya
…
sırtımı versem
eskişehire, ankaraya
köklerin önce buralarda
dese bir ses…
köklerin anadoluda
dese bir ses…
köklerin Türkiye’de
dese bir ses…
biliyorum, iyi
biliyorum desem…
ben köklerimi iyi
bilirim desem…
sonra, bir talip
özkan türküsü dinlesem….
mayıs 2012’deki ölümünün üzerinden
iki koca yıl geçmiş talip özkan dinlesem…
denizli acıpayamlı
güzel insan , büyük usta talip özkan’ı dinlesem…
köklerimin olduğu acıpayamlı
annem müjgan hocanımın her vesileyle sevgi ve saygıyla kendisinden söz ettiği “talip
abisinin sesinden” unutulmaz bir Azeri / Kars türküsünü dinlesem
dinlesem…
girdim yarın bahçasına...desem, dağılır mı bu ufunet…
o çatallanmış sesin , o
çatallanıp iyice kararmış ruhun
kara bulutlu gölgesi
gider mi üzerimizden…
hepimiz bir anadolu
türküsü dinlesek
hepimiz bir talip özkan türküsü dinlesek
dağlır mı bu ufunet…
( murat örem / 11
temmuz 2014 / ankara…)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder