dijital bir tünelin içinden geçiyoruz...ışık diye görünenin, üzerimize gelen tren olması kuvvetle muhtemel :))

                               ak saçlı huysuz ihtiyar :)))  gençlerle / haziran 2017

dijital bir çağın içinden geçiyoruz…

dijital bir tünel de diyebilirsiniz….

ve bu tünelin nerede biteceği de bilinmiyor…

tünelin ucunda ışık olup olmadığı bile  bilinmiyor…

ışık diye gördüğümüzün;

üzerimize gelen tren olma ihtimali 

kuvvetle muhtemel   :))

“dijital  değirmene”  dönüyor her şey…

zamanı öğütüyor…ilişkileri öğütüyor…

aşkları öğütüyor…güveni öğütüyor…

merakı öğütüyor…tarihi öğütüyor….

ulaşabilir olma duygusu bir paranoyaya dönüşüyor…

kimsenin kendi kendine kalma şansı bile olmuyor…

bir çok grup kuruluyor dijital ortamda…

bir kısmı hakikaten yararlı gibi…

anılar, önce iyi geliyor yaralı :)))  ruhlara…

nostaljik fotolarla hatıralar  denizine girip çıkıyorsunuz…

ama bir süre sonra  vurgun yeme ihtimaliniz çok yüksek !!!

çünkü zamanın tutulamaz olduğunu görüyorsunuz her fotoğrafta…

elinden tuttuğunuz küçücük çocuğun bile

çoluk çocuğa karışmasını aklınız almıyor….

yıllarca elinden sımsıkı "AŞKLA" tuttuğunuz kadını veya adamı

hayatın neresinde bıraktığınızı da fikriniz almıyor…

her şey büyük yazar leo tolstoy’un 100 yıl önce dediği gibi sanki;

“insan her zaman şimdi’nin içinde hareket eder…ve “şimdi” zamanın dışındadır…şimdi, geçmiş ile gelecek arasındaki bağdır sadece…(....) gelecek için endişe etmeyin…çünkü gelecek diye bir şey yoktur…sadece şimdi vardır….şimdinin içinde iyiyseniz sonsuza dek iyisiniz demektir…(...) çünkü insan yalnızca acıyla büyür….”

              evet, insan yalnızca acıyla büyür !!!
              hikaye bu !!!
         

           ( murat örem / 05 mart 2018 / ankara....) 

-leo tolstoy'un cümlelerini kendi ağzından dinlemek ve emek verilmiş çeviriyi okumak isteyenler youtube'a ümid gurbanov leo tolstoy yazabilir...-