" yaşamın öyle çok büyük bir değeri yoktur, fakat elimizde ondan başka bir şey de yoktur..."

           Çocuktum…Gençtim…

         1980’lerin başıydı, ortasıydı…

        

Değil 30‘lara , 40’lara;  

20’li yaşlarıma bile

daha asırlar (!) vardı…

        

Öyle sanıyordum…!!!!

         Şimdi ;

İkisi de benim o yaşımdan daha büyük

Evlatlarım(ız)  var…

50’nin kapısındayım….

Kapısındayız…

Çocuktum…Gençtim…

         1980’lerin başıydı, ortasıydı…

Denize giderdik, kitap okurdum…

Tatile giderdik, kitap okurdum…

Okula giderdim, kitap okurdum…

Otobüse binerdim, kitap okurdum…
         Aşık olurdum , kitap okurdum...

Lisede yaşıtlarım ,

 türev integral diye diye yırtınırdı

Redoks, failatün,  derlerdi…

ben hala kitap okurdum…

Onlar,

fizik dersinde yerçekimini g noktasıyla tanımlardı…

Ben “yerçekimsiz karanfil” derdim…

Bütün bu gailesizliğime (!) rağmen matematik/fen öğrencisiydim ve üniversiteye giriş sınavının 1. basamağında okuldaki en yüksek neti  çıkarmıştım fakat lise ortalama puanım yerlerde süründüğü (!) için okul üçüncüsüydüm sınav başarı puanıma göre....


        Ha bugün ha yarın ;  yakın gözlüğüm nerede benim yahu  cümlesini günde elli kere edecek hale gelsem de,  kitap okumanın, iyi bir yazıyı yazmanın  hazzını hiçbir şeye değişmem hala…

İyi müzik dinlemenin hazzını da değişmem …

Arda’nın evde aşka geldiği zamanlarda çalıp söylediği şarkılar , tozlu arnavut kaldırımlı  yolların üzerinde ansızın parlayan yağmur taneleri gibi huzur verir gönlüme, ruhuma hala bugün de ….

Uzun zamandır Hüsnü Arkan dinliyorum gelen evrak giden evrak telaşları , incir çekirdeğini dolduran / doldurmayan meseleler arasında fırsat buldukça…

Ama ne besteler bunlar…

O Hüsnü Arkan ki , Ezginin Günlüğü’ne dahil olduğu zamanlarda da yeni bir pusula olmuştu güzelim gruba da biz dinleyenlere de….

Mesela şunu  söylüyor   Hüsnü Arkan ; 2013 yılında çıkardığı albümde sözü ve müziğe kendisine ait o muhteşem şarkısında….

-Ayrıca bakmayın siz bu muhteşem şarkıların o çok meşhur platformda yalnızca 10 bin 20 bin 30 bin kere dinlenmiş olmasına…

Bu ;

Hüsnü Arkan’ın ayıbı değil

bizim ayıbımız ,

sizin ayıbınız,

hepimizin ayıbı…-

( murat örem / 17 ekim 2014 / ankara… )

-başlıktaki cümle / sigmund freud- 

                                      *****

“bir eylül akşamındayız, kimse gülmüyor
bir siyah beyaz fotoğrafta pus gibiyiz
belki biraz önce birini kaybetmişiz
siz hiç eksilmediniz mi? biz çok eksildik

korkma yanımda kal, şarkılar gibi
madem yalnız değiliz bize bir şey olmaz
gitmek dediğin ne? her sabah bir gemi kalkıyor
bir yelken, bir dümen, bir de sen; deniz başlıyor

bu deniz neden kırmızı? kimse bilmiyor
kimse sormuyor, neden siyah? sus gibiyiz
belki biraz önce birini kaybetmişiz
bir hikâye bitmiş ansızın, ölüm başlamış.”

söz / müzik : hüsnü arkan