tag:blogger.com,1999:blog-7512227790943246222.post6696090568023485577..comments2024-02-28T22:28:55.807+03:00Comments on "yedigünyazıları" / muratorem: " mutluluk insanı tatlı yapar. başarı ışıltılı. zorluklar güçlü. hüzün insanı insan yapar. yenilgi mütevazı. tanrı'ya asla 'neden ben?' diye sormayın. ne olacaksa zaten olur..." arthur ashee....yedigünyazılarıhttp://www.blogger.com/profile/13530881263686097967noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7512227790943246222.post-6454284270333217822015-11-16T21:24:00.114+02:002015-11-16T21:24:00.114+02:00sevgili kemal atalay ;
her bir yorumunuz dolu do...sevgili kemal atalay ; <br /><br />her bir yorumunuz dolu dolu zihin harcanmış uzun yazı formunda...<br />gönül bu yorumları yayınlayıp paylaşmaktan çok ama çok memnun da <br />size ait bir sayfada okumayı da tercih eder...:)))<br /><br />artık zamanı gelmedi mi...<br />bir düşünün isterseniz...<br /><br />zihninize ve klavyenize bereket....<br /><br />murat örem...yedigünyazılarıhttps://www.blogger.com/profile/13530881263686097967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7512227790943246222.post-38478103116597911292015-11-16T20:44:32.984+02:002015-11-16T20:44:32.984+02:00Murat Bey, yüreğinize sağlık…
Ne tuhaftır ki insa...Murat Bey, yüreğinize sağlık…<br /><br />Ne tuhaftır ki insan için hayat, kesin olarak cevap verilemeyecek sorularla dolu… Kimiz biz? Nereden Geldik? Nereye gidiyoruz? Bunun gibi sorulara hiçbir kesin cevap bulamıyoruz; ancak yine de bir şekilde yaşayıp gidiyoruz…<br /><br />Bu temel sorulardan başka, bir de başa gelen istenmeyen bir olaydan, bir felaketten sonra sorulan ve yine tümüyle cevaplanamayan, sizin de bahsettiğiniz o soru var: Neden ben?<br /><br />Hiç kolay değil başa gelen kötü bir olayı kabullenerek yaşamaya devam etmek… Hele bir de ölümcül bir hastalıkla karşı karşıya iken “neden ben?” diye mutlaka soracaktır insan… Defalarca ve acı içinde… <br /><br />Kimi zaman bu soruya kısmen de olsa bir yanıt bulabilmek, başa gelen zor durumla mücadeleyi oldukça kolaylaştırıyor da… Örneğin zamansız bir şekilde kansere yakalanan ve öleceğini bilen bir insan, “Her kötülükte bir iyilik vardır” diye düşünebilir… Sonraki hayata inanıyorsa da, kendisini daha iyi günlerin beklediğine inandırıp acısına daha rahat katlanabilir; isyan etmeden “şimdiki hayat”a daha kolay veda edebilir… <br /><br />Ancak yazınızda bahsettiğiniz türde bir vedayı kabulleniş ise daha büyük bir “bilgelik” gerektiriyor… Yaşadığı “başarılı” hayatı “yaşanmış” olarak kabullenip gerisi için ümit etmeyi, başka şeyler istemeyi bırakmak ve buna isyan etmemek ya da nankörlük etmemek… Yaşadıklarıyla yetinmek, yaşayabileceklerini artık istememek!<br /><br />Ne büyük bilgeliktir böyle bir davranış! Peki ama bunu kimler yapabilir? Ya da herkes yapabilmeli mi? Ya da henüz yaşıyorken, yukarıdaki tenisçinin “zor” durumuna henüz düşmemişken, “bir parça şükür” ile elde etmiş olduklarımızın kıymetini bilip elde edemediklerimize hayıflanmadan mı yaşamalı? Yaşam denilen bu “hediyeyi” bir gün iade edeceğimizi hep bilerek şimdiki “an”ları daha iyi, daha dolu dolu mu değerlendirmeli? Henüz veda etmeyecekken dahi, hayata sık sık teşekkür mü etmeli?<br /><br />Böyle bir tavır da, büyük bir bilgelik gerektirmiyor mu? Ve kaleme aldığınız harika yazının son bölümlerini bir daha, bir daha okumayı…<br /><br />“Tanrı’ya bir daha asla ‘neden ben?’ diye sormayın.<br />Ne olacaksa zaten olur…”<br /><br />“Başımıza gelen bütün bu şeyler<br />dünyada olmamaktan daha iyi…”<br /><br />Saygı ve selamla…<br /><br />Kemal Atalay<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7512227790943246222.post-61865368168489339412015-11-15T20:50:19.018+02:002015-11-15T20:50:19.018+02:00Yorumlar bazen geç aktif oluyor. Gecikme bundan. S...Yorumlar bazen geç aktif oluyor. Gecikme bundan. Sevgiler saygılar...murat öremyedigünyazılarıhttps://www.blogger.com/profile/13530881263686097967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7512227790943246222.post-50099529356305437872015-11-12T22:51:14.874+02:002015-11-12T22:51:14.874+02:00TAŞKIN ÖREM:Yaşarken,niye ben:demeden veya niye be...TAŞKIN ÖREM:Yaşarken,niye ben:demeden veya niye bende yok demeden yaşanması gerektiğini çok güzel anlatmışsın. Kalemine,belleğine sağlık.Sevgiler.Anonymousnoreply@blogger.com